|
Dziełam dokonał, co go nie wyprzedzi
Trwałością żaden gmach ulany z miedzi,
Ni starożytnej chlubny czyn Memfidy,
Sięgną królewskie wierzchem piramidy.
Nie zaszkodzą mu szarugi wilgotne,
Ni bystrych wichrów siły nieukrotne;
Lat go pominie przeciąg niezliczony
I sam czas na nim połamie swe trzony.
Nie umrę całkiem: po większej mi życie
Zostawi części Parka. Póki skrycie
Do Kapitolu kapłan z ksienią wchodzi,
Sława się moja starzejąc odmłodzi.
Gdzie wartkim nurtem Aufid w morze płynie
I w lichej Daunus królował dziedzinie,
Będzie mnie wielbić potomność, żem pierszy
Na krój eolski rzymskich przyciął wierszy.
Panno, co arfą władasz złotonitą,
Wdziej na się dumę zasługą nabytą,
A w upominku wieszcza twego głowę
Ozdob za prace w liście wawrzynowe.
|
НАРУШКЕВИЧ (Naruszkiewicz)
|