|
Stawiłem sobie pomnik trwalszy niż ze spiży,
Od królewskich piramid sięgający wyżej;
Ani go deszcz trawiący, ani Akwilony
Nie pożyją bezsilne, ni lat niezliczony
Szereg, ni czas lecący w wieczności otchłanie.
Nie wszystek umrę, wiele ze mnie tu zostanie
Poza grobem. Potomną sławą zawsze młody,
Róść ja dopóty będę, dopóki na schody
Kapitolu z westalką cichą kapłan kroczy.
Gdzie z szumem się Aufidus rozhukany toczy,
Gdzie Daunus w suchym kraju rządził polne ludy,
Tam o mnie mówić będą, że ja, niski wprzódy,
Na wyżyny się wzbiłem i żem przenió sł pierwszy
Do narodu Italów rytm eolskich wierszy.
Melpomeno, weź chlubę, co z zasługi rośnie,
I delfickim wawrzynem wieńcz mi włos radośnie.
|
РЫДЕЛЬ Люцьян Антоний Феликс (Rydel Lucjan Antoni Feliks ) (1870-1918), польский поэт и драматург. Сборники стихотворений «Poezye», (1899 и 1902), «Awanturnik XVIII stólecia» (1903) и «Bajka o Kasi i królewiczu» (1904). Драмы «Matka», «Dies irae», «Z dobrego serca», «Ze sceny», «Jeńcy», «Prolog», «Epilog», «Na marne» (изданы в 2 томах «Utwory dramatyczne», Краков, 1902); «Zaczarowane koło» (1900 и 1902), «Na zawsze» (1903), «Bodenheim» (1906).
|